Performance (Performance art)

Według popularnych definicji słownikowych Performance art
(ang. performance art – to przedstawienie, wykonanie, odegranie roli),
to sztuka tworzenia „na żywo”; sam proces twórczy i działania
twórców zastępują tu konwencjonalne dzieła sztuki.
Performance art można uznać za logiczne następstwo tendencji
modernistycznej, głoszącej zbliżenie sztuki do zwykłego, codziennego
życia, zniesienie barier między widownią bądź odbiorcami, a artystami
bądź twórcami i odejście od tradycyjnego sztucznego sposobu
prezentacji dzieł sztuki w dwóch czy trzech wymiarach.
Jest to także logiczna konsekwencja rozwoju sztuki kinetycznej,
instalacji i teatru interaktywnego.
Korzeni performance art można upatrywać zarówno w średniowiecznych
misteriach, jak i licznych przykładach działań, zdarzeń i prowokacji,
prezentowanych przez wcześniejsze dwudziestowieczne ugrupowania
artystyczne (wymienić tu można między innymi: Alfreda Jarre'go,
kabaret dadaistyczny, futurystów, konstruktywistów, surrealistów,
Teatr Okrucieństwa Artauda).
Pierwszymi znaczącymi akcjami typu performance po drugiej wojnie światowej
były happeningi, które odbywały się w USA pod koniec lat pięćdziesiątych.
Kontynuowano je w latach sześćdziesiątych, łącząc
z innymi gatunkami widowiska: tańcem nowoczesnym, koncertami jazzowymi,
rokowymi, scenami psychodelicznymi, Teatrem Obrzeży. Po akcjach typowych
dla Kontrkultury, których przykładami mogą być widowiska Petera Schummana,
Peopel Show, Welfare State nastąpiły akcje grup multimedialnych i zespołów,
takich jakCoum, Throbbing Gristle i Psychic TV.
Dlaczego wybieramy performance jako medium do działań arteterapeutycznych ?
Performance jest szczególnym rodzajem komunikowania się, szczególnym
rodzajem sztuki.
Performance art to sztuka konfrontacji i przewartościowań
natychmiastowych. Bardziej niż jakakolwiek inna dyscyplina artystyczna
performance art nawiązuje do ŻYCIA, do życia społecznego,
społecznych konwencji, codziennych aktywności procesów. 

Performance jest przejawem sztuki wolnej i otwartej.
Performance cechuje ogromna różnorodność środków ekspresji artystycznej
(to niezwykle ważne, gdyż pozwala każdemu uczestnikowi warsztatu znaleźć
właściwy dla siebie środek)
Performence art to nie tradycyjne dzieło, ale samo „działanie”
(najczystsze działanie, a nie gra), czyli autentyczne zachowanie się twórcy
w konkretnej sytuacji społecznej i politycznej. 
Performer w czasie działania, które sam prezentuje przed publicznością
powoduje, że powstaje między nimi zupełnie inna relacja niż w przypadku
kontaktu tej publiczności tylko z dziełem sztuki. Relacja ta powoduje,
że wzbogacają się obustronne doznania i reakcje wynikające z faktu,
że oprócz tego, co artysta proponuje, jest on jeszcze oglądany przez innych
ludzi i sam ich „ogląda”.
Sztuka performance jest sztuką akcji dziejącą się „tu i teraz”, skierowaną
do publiczności poprzez interaktywne działania
Jest bezpośrednim doświadczeniem artysty niekiedy i publiczności,
może pretendować do roli głównego narzędzia w konfrontacji
z narastającą wirtualizacją i tekstualizacją współczesności.
Performance jako medium warsztatu artystycznego jest znakomitym
narzędziem samopoznania, poznania innych, akceptacji i tolerancji
„innego”, wyzwolenia pozytywnych i twórczych energii.
Literatura
Piotrowski K. (2009), Erotematy słabnącego Erosa. Przyczynek
do dziejów sztuki performance w Polsce i Stanach Zjednoczonych
po 1968 roku, Radom: MCSW Elektrownia.
Werpechowski Z. (2001), Podnośnik, Sandomierz: wyd. własne.